Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy. Polityka PrywatnościJak wyłączyć cookies?AKCEPTUJĘ
Każdy człowiek w pewnych sytuacjach życia codziennego staje się Konsumentem. W myśl obowiązującego bowiem prawa, konsumentem jest każda osoba fizyczna dokonująca z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Nie jest zatem konsumentem ani osoba prawna ani jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Konsumentem nie jest również osoba fizyczna, która dokonuje z przedsiębiorcą czynności prawnej - przy czym czynność ta związana jest bezpośrednio z prowadzoną przez daną osobę działalnością gospodarczą lub zawodową. W związku z tym, poprzez normalną aktywność, człowiek staje się konsumentem (często wręcz nieświadomie) i automatycznie podlega reżimowi prawnemu regulującemu zagadnienia związane z problematyką ochrony praw konsumenta.
Kredyt konsumencki jest jednym z takich obszarów. Problematyka ta uregulowana jest w ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. 2011 Nr 126 poz. 715 Zgodnie z treścią artykułu 3 ustawy, przez umowę o tzw. kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości maksymalnej, nie przekraczającej 255 550 zł (bądź równowartość tej kwoty w walucie obcej), który kredytodawca w zakresie prowadzonej działalności albo udziela konsumentowi albo daje konsumentowi przyrzeczenie udzielenia takiego kredytu w przyszłości.
Najogólniej mówiąc, w myśl obowiązującej ustawy o kredycie konsumenckim, umową o kredyt konsumencki jest zatem:
umowa pożyczki,
umowa kredytu w rozumieniu przepisów prawa bankowego,
umowa tzw. kredytu odnawialnego,
umowa o odroczeniu terminu spełnienia świadczenia pieniężnego (w przypadku gdy konsument jest zobowiązany do poniesienia kosztów związanych z odroczeniem)
umowa o kredyt, na podstawie które kredytodawca zaciąga zobowiązanie w stosunku do osoby trzeciej, natomiast konsument zobowiązany jest do zwrotu kredytodawcy spełnionego przez niego świadczenia.
Zgodnie z artykułem 30 ustawy o kredycie konsumenckim, umowa o taki kredyt powinna zawierać następujące informacje:
dane konsumenta,
dane kredytodawcy (oraz ewentualnego pośrednika kredytowego),
wskazanie rodzaju kredytu,
wskazanie czasu obowiązywania kredytu oraz całkowitej kwoty kredytu,
wskazanie rocznej rzeczywistej stopy oprocentowania (tzw. RRSO),
wskazanie całkowitej stopy oprocentowania kredytu,
wskazanie całkowitej kwoty do zapłaty,
dotyczące zasad i obowiązujących terminów spłaty kredytu i płatności odsetek,
wskazanie ewentualnych innych kosztów, które zobowiązany jest ponieść konsument (np. opłat, ubezpieczenia czy prowizji),
związane z zaległościami w płatnościach,
związane z obowiązkiem poniesienia przez konsumenta ewentualnych opłat notarialnych,
sposobu zabezpieczenia kredytu,
prawa do odstąpienia przez konsumenta od umowy,
zasad spłaty kredytu przed terminem,
zasad prowizyjnych związanych z wcześniejszą spłatą kredytu,
roszczenia przysługujące konsumentowi przeciwko kredytodawcy,
zasady polubownego (pozasądowego) rozstrzygania sporów
wskazanie właściwego organu nadzoru w sprawach ochrony konsumentów
Należy pamiętać, że podjęcie decyzji o zawarciu umowy kredytowej powinno być zawsze w pełni przemyślane i świadome. Każda umowa stanowi bowiem poważne, faktyczne zobowiązanie dla domowego budżetu. Zdarzają się również sytuacje, ze refleksja przychodzi jednak dopiero po podpisaniu takiej umowy. Ustawodawca przewidział taką możliwość i przyznał konsumentowi tzw. prawo do odstąpienia od umowy. Warto zaznaczyć, że konsument może skorzystać z tego prawa w ciągu 14 dni od momentu jej zawarcia – bez podania przyczyny odstąpienia. W przypadku skorzystania z prawa do odstąpienia od umowy, kredytobiorca będzie zobowiązany do zwrotu konsumentowi poniesionych przez niego dotychczas opłat.
Warto ponadto zaznaczyć ponadto, że Ustawa o kredycie konsumenckim daje konsumentowi prawo do wcześniejszej spłaty kredytu, przy czym w niektórych przypadkach wiąże się to z ewentualnym naliczeniem przez kredytobiorcę prowizji, jednak nie przekraczającej maksymalnie 1% spłacanej części kredytu. Jak to wygląda w innych krajach? Zainteresowanych odsyłam na stronę na temat kredytów konsumenckich za granicą: https://www.bqv.ch/kredit-fuer-azubis-mit-geringem-einkommen
Podsumowując, kredyty konsumenckie to zatem wszelkiego rodzaju produkty pożyczkowe i kredytowe oferowane zarówno przez Banki, SKOK-i oraz wszelkiego rodzaju firmy pożyczkowe działające na rynku. Kredytami konsumenckimi są zatem zarówno kredyty gotówkowe, kredyty hipoteczne, jak również limity odnawialne oraz ratalne pożyczki pozabankowe czy tzw. chwilówki itd.
Jednym z najważniejszych elementów każdej umowy o kredyt konsumencki jest wysokość stopy oprocentowania. Stopa oprocentowania decyduje bowiem o wielkości odsetek, stanowiących z kolei podstawowy koszt zobowiązania finansowego. Przy czym należy podkreślić, że poziom oprocentowania jest zawsze wypadkową wielu zmiennych. W praktyce wysokość oprocentowania zależy przede wszystkim od rodzaju kredytu konsumenckiego. Kredyty, które posiadają wartościowe zabezpieczenie, czyli np. kredyty mieszkaniowe zabezpieczone hipoteką, cechuje realnie niskie oprocentowanie. Natomiast kredyty konsumenckie w postaci np. pożyczek gotówkowych obciążone są zdecydowanie wyższym oprocentowaniem, ponieważ w przypadku tego typu kredytów instytucja finansowa nie kontroluje na bieżąco faktycznego sposobu wydatkowania środków pieniężnych pochodzących z udzielonego kredytu. Taki stan rzeczy w praktyce oznacza zatem większe ryzyko dla banku bądź innego kredytodawcy…
Każdy człowiek w pewnych sytuacjach życia codziennego staje się Konsumentem. W myśl obowiązującego bowiem prawa, konsumentem jest każda osoba fizyczna dokonująca z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Nie jest zatem konsumentem ani osoba prawna ani jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Konsumentem nie jest również osoba fizyczna, która dokonuje z przedsiębiorcą czynności prawnej - przy czym czynność ta związana jest bezpośrednio z prowadzoną przez daną osobę działalnością gospodarczą lub zawodową. W związku z tym, poprzez normalną aktywność, człowiek staje się konsumentem (często wręcz nieświadomie) i automatycznie podlega reżimowi prawnemu regulującemu zagadnienia związane z problematyką ochrony praw konsumenta.
Kredyt konsumencki jest jednym z takich obszarów. Problematyka ta uregulowana jest w ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. 2011 Nr 126 poz. 715 Zgodnie z treścią artykułu 3 ustawy, przez umowę o tzw. kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości maksymalnej, nie przekraczającej 255 550 zł (bądź równowartość tej kwoty w walucie obcej), który kredytodawca w zakresie prowadzonej działalności albo udziela konsumentowi albo daje konsumentowi przyrzeczenie udzielenia takiego kredytu w przyszłości.
Najogólniej mówiąc, w myśl obowiązującej ustawy o kredycie konsumenckim, umową o kredyt konsumencki jest zatem:
Zgodnie z artykułem 30 ustawy o kredycie konsumenckim, umowa o taki kredyt powinna zawierać następujące informacje:
Należy pamiętać, że podjęcie decyzji o zawarciu umowy kredytowej powinno być zawsze w pełni przemyślane i świadome. Każda umowa stanowi bowiem poważne, faktyczne zobowiązanie dla domowego budżetu. Zdarzają się również sytuacje, ze refleksja przychodzi jednak dopiero po podpisaniu takiej umowy. Ustawodawca przewidział taką możliwość i przyznał konsumentowi tzw. prawo do odstąpienia od umowy. Warto zaznaczyć, że konsument może skorzystać z tego prawa w ciągu 14 dni od momentu jej zawarcia – bez podania przyczyny odstąpienia. W przypadku skorzystania z prawa do odstąpienia od umowy, kredytobiorca będzie zobowiązany do zwrotu konsumentowi poniesionych przez niego dotychczas opłat.
Warto ponadto zaznaczyć ponadto, że Ustawa o kredycie konsumenckim daje konsumentowi prawo do wcześniejszej spłaty kredytu, przy czym w niektórych przypadkach wiąże się to z ewentualnym naliczeniem przez kredytobiorcę prowizji, jednak nie przekraczającej maksymalnie 1% spłacanej części kredytu. Jak to wygląda w innych krajach? Zainteresowanych odsyłam na stronę na temat kredytów konsumenckich za granicą: https://www.bqv.ch/kredit-fuer-azubis-mit-geringem-einkommen
Podsumowując, kredyty konsumenckie to zatem wszelkiego rodzaju produkty pożyczkowe i kredytowe oferowane zarówno przez Banki, SKOK-i oraz wszelkiego rodzaju firmy pożyczkowe działające na rynku. Kredytami konsumenckimi są zatem zarówno kredyty gotówkowe, kredyty hipoteczne, jak również limity odnawialne oraz ratalne pożyczki pozabankowe czy tzw. chwilówki itd.
Jednym z najważniejszych elementów każdej umowy o kredyt konsumencki jest wysokość stopy oprocentowania. Stopa oprocentowania decyduje bowiem o wielkości odsetek, stanowiących z kolei podstawowy koszt zobowiązania finansowego. Przy czym należy podkreślić, że poziom oprocentowania jest zawsze wypadkową wielu zmiennych. W praktyce wysokość oprocentowania zależy przede wszystkim od rodzaju kredytu konsumenckiego. Kredyty, które posiadają wartościowe zabezpieczenie, czyli np. kredyty mieszkaniowe zabezpieczone hipoteką, cechuje realnie niskie oprocentowanie. Natomiast kredyty konsumenckie w postaci np. pożyczek gotówkowych obciążone są zdecydowanie wyższym oprocentowaniem, ponieważ w przypadku tego typu kredytów instytucja finansowa nie kontroluje na bieżąco faktycznego sposobu wydatkowania środków pieniężnych pochodzących z udzielonego kredytu. Taki stan rzeczy w praktyce oznacza zatem większe ryzyko dla banku bądź innego kredytodawcy…
Share this post
Link to post
Share on other sites